Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, ο δήμιός του και οι πολιτικοί χειροκροτητές του

Από τις αρχές του Φλεβάρη της χρονιάς που διανύουμε το Υπουργείο Παιδείας διαβουλεύεται, λέει, με τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας για τη δημιουργία ενός «εξορθολογισμένου» χάρτη ανώτατης εκπαίδευσης στην επικράτεια.
Ως διδάσκων αυτού του εκπαιδευτικού ιδρύματος τα τελευταία 23 χρόνια αλλά και ως μέλος της διορισμένης Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και αναλαμβάνοντας όλες τις ευθύνες της τοποθέτησής μου έχω να επισημάνω τα παρακάτω:
Πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων κατατέθηκε από την πλευρά του ιδρύματος προς το Υπουργείο Παιδείας ένας Στρατηγικός Σχεδιασμός για την ανάπτυξη του Πανεπιστημίου (όπως αυτό είχε ζητηθεί από το ίδιο το υπουργείο και από όσο ξέρω το μόνο ίδρυμα που ανταποκρίθηκε ήταν αυτό του ΠΔΜ) με τεκμηριωμένες προτάσεις που αφορούσαν τους δύο πόλους α) Φλώρινα ανθρωπιστικές σπουδές και Τέχνη, β)Κοζάνη θετικές επιστήμες με έμφαση στην ενέργεια και τις Νέες Τεχνολογίες. Ποτέ το υπουργείο δεν απάντησε ή πήρε κάποια θέση στο ζήτημα αυτό, αν και το ζήτησε.
Αρχές του Φλεβάρη δημοσιοποιείται το περιβόητο σχέδιο διαβούλευσης με τον κυνικό τίτλο "Αθηνά", συνταγμένο από ιδιωτική εταιρεία, ΙΕΚ Ακμή που αποφαίνεται περί της βιωσιμότητας ή μη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Τα λάθη, η προχειρότητα αλλά και οι πολιτικές σκοπιμότητες αμέτρητες. Αλλά, όπως και να έχει το Υπουργείο προτείνει και ζητάει να διαβουλευτούμε. Απαντάμε στην πρόταση διαβούλευσης και στα κριτήρια που θέτει με τεκμηριωμένες θέσεις και πραγματικά στοιχεία για το πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και εμένουμε στη διατήρησή του ως πνεύμονα επιστημονικής αλλά και πολιτισμικής ανάπτυξης. Η απάντηση του Υπουργείου πανομοιότυπη με την πρόταση διαβούλευσης με μόνη διαφοροποίηση τη μη ένταξη του Τμήματος Βαλκανικών Σπουδών στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας αλλά την ενσωμάτωσή του στο Τμήμα Βαλκανικών και Σλαβικών Σπουδών του ιδίου Πανεπιστημίου.
Στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα η μία μετά την άλλη πρόταση του σχεδίου διαβούλευσης που αφορούσε τα ΑΕΙ ξηλωνόταν από το πουλόβερ του σχεδίου Αθήνα, όπως για παράδειγμα η συγχώνευση των ξενόγλωσσων φιλολογιών των φιλοσοφικών σχολών Αθήνας και Θεσσαλονίκης, η διατήρηση του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και η διατήρηση του Τμήματος λογοθεραπείας στην Πάτρα και πολλά άλλα.
Και σε αυτήν τη χρονική στιγμή ζητήθηκε από τη Διοικούσα Επιτροπή η επανεξέταση της πρότασης διαβούλευσης και συνοδευόταν με αίτημα για συνάντηση της Δ. Ε. με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας (14.03. 2013) σε διαφορετική περίπτωση η Δ.Ε. υπέβαλε τη παραίτηση της από τη Διοίκηση του Πανεπιστημίου. Απάντηση δεν υπήρξε ποτέ.
Κλείνει ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας που μετράει 23 χρόνια λειτουργίας και αν προσμετρήσει κανείς την προϊστορία του θα δει ότι το πρώτο διδασκαλείο ιδρύεται το 1926 και η Παιδαγωγική Ακαδημία της Φλώρινας το 1941.
Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας ούτε ποιοτικά, ούτε ποσοτικά υπολείπεται του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (όπου εδρεύουν 3 ΑΕΙ, πανεπιστήμιο Πατρών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και Ε. Α.Π. -Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο). Ποια η δυναμική και η ποιότητα της αστειότητας που ακούει στο όνομα Διεθνές πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης σε σύγκριση με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας;
Προσπαθώ να δώσω μια όσο το δυνατόν πιο πειστική απάντηση στο ερώτημα γιατί η πολιτική ηγεσία της Δυτικής Μακεδονίας παρέδωσε σχεδόν με ευχαρίστηση τον ενταφιασμό του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Μια πρώτη απάντηση ήρθε από τις εικόνες της Κορυτσάς (25 Μαρτίου 2013) που μετέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός του Flash. Οι θλιβεροί πολιτικοί καιροσκόποι συνόδευσαν τον νεκροθάφτη του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Περιφερειάρχες, Βουλευτές, Δήμαρχοι και λοιποί παρατρεχάμενοι) στην Κορυτσά - σαν να μην έχει συμβεί τίποτα στον τόπο τους - και με συγκίνηση που ράγιζε και τις πιο σκληρές καρδιές αποθέωναν το θεάρεστο και εθνικό έργο των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων «Όμηρος» της γείτονος χώρας.
Το υπουργείο Παιδείας δεν συζήτησε ποτέ με το Πανεπιστήμιο και την εκπαιδευτική κοινότητα. Συζήτησε με την πολιτική ηγεσία του τόπου και αποφάσισαν τον ενταφιασμό του. Αιδώς Αργείοι

Αντρέας Π. Ανδρέου
Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας

2 σχόλια:

  1. Δυστυχώς έχετε απόλυτο δίκιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μερικές παρατηρήσεις:
    1. Η προηγούμενη Δ.Ε του ΠΔΜ που παραιτήθηκε ή αποπέμθηκε, πείτε το όπως θέλετε, είχε μάλλον αντιληφθεί τι επρόκειτο να συμβεί ήδη από το 2011. Χαρακτηριστική η τελευταία παραγραφος της ανακοίνωσης της Δ.Ε.
    "Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις και εν όψει των επικείμενων αλλαγών στο θεσμικό πλαίσιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μετά από σχετική εισήγηση του προέδρου, η Διοικούσα Επιτροπή ομόφωνα θέτει τη παραίτησή της στη διάθεση του υπουργείου, ώστε να το διευκολύνει τους μελλοντικούς σχεδιασμούς του".
    Σας παραπέμπω επίσης στα σχόλια των Βαμβακίδου και Αλευριάδου στην ηλεκτρονική εφημερίδα "Μακεδονία"
    http://www.makthes.gr/news/reportage/73224
    2. Η απειλή της παραίτησης της Δ.Ε. έγινε πράξη ή παρέμεινε λόγος εντυπωσιασμού αλλά άνευ περιεχομένου;
    3. Σίγουρα οι πολιτικές σκοπιμότητες είναι πολλές και συμφωνώ μαζί σας. Από την πλευρά όμως του καθηγητικού κατεστημένου δεν υπήρξαν σκοπιμότητες; Αν δεν κάνω λάθος η πρώτη πρόταση της Δ.Ε για το τμήμα Βαλκανικών Σπουδών ήταν να μεταφερθεί ουσιαστικά στην Κοζάνη. Η Δ.Ε. την έκανε δεκτή και εσείς ήσαστε μέλος της.
    3. Θεωρώ πως οι ανακοινώσεις της Δ.Ε. ήταν κείμενα στη λογική "και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο". Οι γενικόλογες και μάλλον υποτονικές αντιρρήσεις της Δ.Ε., όπως τουλάχιστο αναδύονται από μια δεύτερη ανάγνωση πίσω από τις λέξεις, μας οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα της αντίδρασης για την τιμή των όπλων.
    4. Η αυτοκριτική προσέγγιση είναι θετική στο βαθμό όμως που ένα λάθος θα μπορούσε, με διορθωτικές κινήσεις, να αποκαταστήσει την αδικία και η οποία αδικία πλήττει μια περιφέρεια και όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό εσάς.
    5. Οι Φλωρινιώτες κ. Ανδρέου κατεχόμαστε από ένα σύνδρομο. Το σύνδρομο κατωτερότητας. Και ξέρετε ποιος είναι ο τρόπος αντιμετώπισης και ενδεχομένως οριστικής αντιμετώπισης;
    Να συγκρίνουμε τον εαυτό μας κυρίως με τον εαυτό μας. Να μπορέσουμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας σε σχέση με αυτό που είμαστε τώρα και όχι σε σχέση με αυτό που είναι οι άλλοι τώρα. Να αποφεύγουμε να ασκούμε άσκοπη και κακοπροαίρετη κριτική στους γύρω μας. Μεσοπρόθεσμα θα παρατηρήσουμε την αλλαγή της στάσης μας απέναντι στον εαυτό μας και κυρίως θα αποκτήσουμε την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση και τόλμη αντίδρασης σε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό περιβάλλον.
    Εξ άλλου η πρόσληψη(ή αντίληψη) της πραγματικότητας και η ερμηνεία της είναι παντελώς υποκειμενική, αφού βασίζεται ίσως σε ελαττωματικά και προκατειλημμένα υποδείγματα - παραδείγματα.
    Αυτό ως αυτοκριτικός λόγος με την παραδοχή της προσωπικής συναισθηματικής φόρτισης για την αντιμετώπιση εκ μέρους της πολιτείας ενός κόσμου, που αν μη τι άλλο είχε και έχει αγνές προθέσεις και υπερβολική κατανόηση σε επιλογές της.
    Ευχαριστώ για την κατανόηση της ανωνυμίας μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.