Της Δόμνας Γκίνη, Project Manager
Για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα μια επιχείρηση θεωρείται κορυφαία όταν τα κέρδη της είναι μέγιστα, συμμετέχει ενεργά στο χρηματιστήριο, τελεί κανόνες υγιεινής και ασφάλειας, έχει τεχνολογικά υπερσύγχρονο εξοπλισμό, άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό και φυσικά "κορνιζάρει" στα top10 της ανταγωνιστικότητας. Βέβαια για να υπάρξει επιτυχημένη επιχείρηση στην δυσχερή οικονομική κρίση που έχει καθηλώσει την χώρα μας, είναι αρκετά δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο, γιατί μια επιχείρηση τροφοδοτείται κυρίως από το κρατικό ταμείο «θησαυροφυλάκιο» (με επιδοτούμενα προγράμματα, οικον. Ενισχύσεις, δάνεια κ.λ.π.) για την παραγωγή και επιβίωση τους μέσα στο κοινωνικό σύνολο.
Σήμερα οι επιχειρήσεις με την θηλιά να κρέμεται στο λαιμό τους ψάχνουν λύσεις, καινοτομικές ιδέες και πρότυπα ως σωτήρια λέμβο έχοντας ως παράδειγμα τους Αμερικάνικους κολοσσιαίους πολυεθνικούς ομίλους με τις εκατοντάδες θυγατρικές, με τις συνεχείς συγχωνεύσεις και τις εξαγορές. Ο φόβος της αποτυχίας επισκιάζει την περεταίρω διάσωση των ήδη νεκρών επιχειρήσεων και αφήνετε ως σκέψη και η παρακινδυνευμένη πράξη εξατμίζεται.
Σε μια πρόσφατη έρευνα για τα ποσοστά λουκέτων του τελευταίου εξάμηνου εμφανίζει ένα κλίμα τραγικά λυπηρό και απίστευτα πιστευτό. Στο Νομό Φλώρινας το ποσοστό είναι 40% και συνεχώς αυξάνει μέρα με τη μέρα. Στην Εορδαία 30% και ο φόβος για την αύξηση του είναι πλέον φανερός, καθώς σύμφωνα με το Ε.Β.Ε οι επιχειρηματίες - καταστηματάρχες δίνουν καθημερινά μεγάλη μάχη με ευέλικτες τιμές και δελεάζουσες προσφορές. Ανάλογο είναι το ποσοστό στο Νομό Καστοριάς 30% που έχει μειώσει δραματικά το τζίρο και μαζί μ αυτόν και τις ελπίδες των επιχειρηματιών. Όσο αφορά το Νομό Κοζάνης που έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση επιχειρήσεων σε σύγκριση με τους άλλους Νομούς της Περιφερειακής ενότητας της Δυτικής Μακεδονίας παρουσιάζει δραματική αύξηση λουκέτων για παράδειγμα η οδό Τράντα που φιλοξενούσε τις περισσότερες επιχειρήσεις παρουσιάζει ποσοστό που αγγίζει το 27,1 %.
Τα αίτια πολλά(κοινωνικοοικονομικοπολιτικοφορολογικα), τα σφάλματα μεγαλύτερα και παρατηρούμε αδρανείς την "αυτοκρατορία" των επιχειρήσεων να καταρρέει από ώρα σε ώρα και απο μέρα σε μέρα. Άραγε που θα μας οδηγήσει η συνέχεια της κρίσης; θα δώσει λύση μια συγχώνευση ή μια πώληση; Ή αυτό ίσως μπορεί να σημάνει ένα άδοξο τέλος για μια χώρα που θα θεωρείται πλέον κρατίδιο που πωλήθηκε για οφειλές.
Σήμερα οι επιχειρήσεις με την θηλιά να κρέμεται στο λαιμό τους ψάχνουν λύσεις, καινοτομικές ιδέες και πρότυπα ως σωτήρια λέμβο έχοντας ως παράδειγμα τους Αμερικάνικους κολοσσιαίους πολυεθνικούς ομίλους με τις εκατοντάδες θυγατρικές, με τις συνεχείς συγχωνεύσεις και τις εξαγορές. Ο φόβος της αποτυχίας επισκιάζει την περεταίρω διάσωση των ήδη νεκρών επιχειρήσεων και αφήνετε ως σκέψη και η παρακινδυνευμένη πράξη εξατμίζεται.
Σε μια πρόσφατη έρευνα για τα ποσοστά λουκέτων του τελευταίου εξάμηνου εμφανίζει ένα κλίμα τραγικά λυπηρό και απίστευτα πιστευτό. Στο Νομό Φλώρινας το ποσοστό είναι 40% και συνεχώς αυξάνει μέρα με τη μέρα. Στην Εορδαία 30% και ο φόβος για την αύξηση του είναι πλέον φανερός, καθώς σύμφωνα με το Ε.Β.Ε οι επιχειρηματίες - καταστηματάρχες δίνουν καθημερινά μεγάλη μάχη με ευέλικτες τιμές και δελεάζουσες προσφορές. Ανάλογο είναι το ποσοστό στο Νομό Καστοριάς 30% που έχει μειώσει δραματικά το τζίρο και μαζί μ αυτόν και τις ελπίδες των επιχειρηματιών. Όσο αφορά το Νομό Κοζάνης που έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση επιχειρήσεων σε σύγκριση με τους άλλους Νομούς της Περιφερειακής ενότητας της Δυτικής Μακεδονίας παρουσιάζει δραματική αύξηση λουκέτων για παράδειγμα η οδό Τράντα που φιλοξενούσε τις περισσότερες επιχειρήσεις παρουσιάζει ποσοστό που αγγίζει το 27,1 %.
Τα αίτια πολλά(κοινωνικοοικονομικοπολιτικοφορολογικα), τα σφάλματα μεγαλύτερα και παρατηρούμε αδρανείς την "αυτοκρατορία" των επιχειρήσεων να καταρρέει από ώρα σε ώρα και απο μέρα σε μέρα. Άραγε που θα μας οδηγήσει η συνέχεια της κρίσης; θα δώσει λύση μια συγχώνευση ή μια πώληση; Ή αυτό ίσως μπορεί να σημάνει ένα άδοξο τέλος για μια χώρα που θα θεωρείται πλέον κρατίδιο που πωλήθηκε για οφειλές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.