Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

«Ψήφος αντεπίθεσης και ανατροπής είναι μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ»

Είναι απάτη η πρόταση για «αντιμνημονιακή κυβέρνηση»!
Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να σε πουλήσει, για να πάρει υπουργεία.
Εργαζόμενε – εργαζόμενη. Αυτοαπασχολούμενε. Άνεργε. Νέα και νέε.
Μην ανέχεσαι να σε τρομοκρατούν με απειλές και εκβιασμούς το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και η ΕΕ, ούτε να σε κοροϊδέψουν τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα «δεξιά» και «αριστερά».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του Καμμένου και άλλοι αντιμνημονιακοί, σε κοροϊδεύουν όταν σου λένε ότι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει λύση για το λαό, αρκεί να γίνουν αυτοί κυβέρνηση.
Είναι ψέμα ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα σε κάνει να ανασάνεις. Τα βάρβαρα μέτρα, που έφεραν φτώχεια, έχουν τη σφραγίδα του Μάαστριχτ, που όλοι αυτοί έχουν ψηφίσει. Τα ίδια μέτρα εφαρμόζουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ, με ή χωρίς μνημόνια.
Όλοι αυτοί δεν θα πάρουν πίσω κανένα αντιλαϊκό μέτρο. Τους μισθούς της εξαθλίωσης, τον εργασιακό μεσαίωνα, τα χαράτσια και την αβάσταχτη φορολογία, εκτός από την ΕΕ και την τρόϊκα, τα απαιτεί, πρώτα απ’ όλα, η ελληνική πλουτοκρατία. Τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα δεν θέλουν να συγκρουστούν μαζί της. Πως θα πάρουν, λοιπόν, φιλολαϊκά μέτρα;
Είναι κοροϊδία ότι θα αλλάξουν ή θα καταγγείλουν τη δανειακή σύμβαση με διαπραγμάτευση μέσα στην ΕΕ. Κρύβουν ότι η ανατροπή της μπορεί να γίνει μόνο με απαγκίστρωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ αυτοί δεν θέλουν τέτοια εξέλιξη.
Είναι ανυπόστατος ο ισχυρισμός τους ότι τάχα η Γερμανία, η Γαλλία και οι υπόλοιπες ισχυρές χώρες δεν θα διώξουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη και την ΕΕ, γιατί δήθεν θα έχουν μεγάλες ζημιές. Ίσα - ίσα είναι το σενάριο που το σκέφτονται σοβαρά. Όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, έτσι και τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα, κρύβουν από το λαό ότι η κρίση στην ευρωζώνη βαθαίνει, ‘ότι οι αντιθέσεις στην ΕΕ οξύνονται. Αργά ή γρήγορα η ευρωζώνη και η ΕΕ θα διασπαστούν, θα διώξουν χώρες όπως η Ελλάδα. Το ΚΚΕ λέει στο λαό ότι όσο πιο γρήγορα, με δική του πρωτοβουλία, αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ, τόσο καλύτερα θα είναι για τον ίδιο. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να βαδίσουμε στον άλλο, στο φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης.
Είναι εφεύρημα ότι θα αλλάξει η ΕΕ, αν στη Γαλλία εκλεγεί ο σοσιαλιστής Ολάντ. Το αντιδραστικό οικοδόμημα της ΕΕ το έφτιαξαν μαζί συντηρητικοί και σοσιαλδημοκράτες, με τη στήριξη και των «ευρωαριστερών». Οι άγριοι τσακωμοί των κυβερνήσεων αφορούν την υπεράσπιση των συμφερόντων των δικών τους μονοπωλίων και μόνο. Θυμήσου όλους τους προκατόχους τους!
Το ΚΚΕ είπε από την αρχή την αλήθεια για τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και επιβεβαιώθηκε.
Δεν λένε την αλήθεια για την κρίση. Την κρίση τη γεννάει ο καπιταλισμός, η συσσώρευση κερδών από το κεφάλαιο. Μέσα στα πλαίσια του συστήματος η κρίση αντιμετωπίζεται μόνο με φτώχεια για τους εργαζόμενους, εκτοπισμό των μικρομεσαίων, κλείσιμο επιχειρήσεων που χάνουν στον ανταγωνισμό και κρατική χρεοκοπία. Μόνο έξω από τα πλαίσια του συστήματος, με άλλη, – εργατική - λαϊκή εξουσία, – μπορεί να μπει οριστικό τέρμα στις κρίσεις και στην ανεργία.
Είναι μύθος ότι υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη που, όπως λένε, συμφέρει το λαό. Η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει πάντα στόχο την ανταγωνιστικότητα και την υψηλή κερδοφορία του κεφαλαίου. Γι’ αυτό φέρνει δεινά στους εργαζόμενους, στους μικρομεσαίους επαγγελματίες, στους φτωχούς αγρότες. Δεν μπορεί να γίνει επιστροφή στις δεκαετίες μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, που ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός είχε περιθώρια να κάνει παραχωρήσεις και υπήρχε ένα ισχυρό αντίβαρο, το σοσιαλιστικό σύστημα στην Ευρώπη.
Καμιά «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση δεν θα κάνει ανακατανομή του πλούτου υπέρ του λαού, τη στιγμή που οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις θα παραμείνουν στα χέρια των καπιταλιστών. Είναι ψέμα ότι θα βρουν χρήματα χτυπώντας τη φοροδιαφυγή ή φορολογώντας τους πλούσιους, όταν τα αμύθητα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων φοροαπαλλάσσονται νόμιμα. Αυτά τα «αντιμνημονιακά» κόμματα θα τα «διπλώσουν» αμέσως μετά τις εκλογές, γιατί δεν θέλουν, ούτε κατά διάνοια, να συγκρουστούν με τα μονοπώλια.
Είναι παγίδα ότι η συμμετοχή του ΚΚΕ σε μια «αντιμνημονιακή κυβέρνηση» θα πίεζε δήθεν τα άλλα αφερέγγυα κόμματα για να κάνουν φιλολαϊκό έργο. Με καιροσκόπους και τυχοδιώκτες μόνο δεσμεύσεις μπορείς να αναλάβεις, που σου δένουν τα χέρια, αφού την πραγματική εξουσία έχουν οι ιδιοκτήτες των μεγάλων επιχειρήσεων, το κεφάλαιο. Αν το ΚΚΕ πάψει να συμμετέχει, θα του χρεώσουν «τη διάλυση της κυβέρνησης». Αν μείνει, θα γίνει συνένοχος «στην εκτέλεση των λαϊκών δικαιωμάτων».
Όπου έγινε αριστερή ή κεντροαριστερή κυβέρνηση, με τη συμμετοχή και κομμουνιστικών κομμάτων, όπως στην Ιταλία, στη Γαλλία και αλλού, το αποτέλεσμα ήταν παντού το ίδιο. Συνέχισαν την αντιλαϊκή πολιτική, απογοήτευσαν τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να φέρουν στην κυβέρνηση τον Σαρκοζί και τον Μπερλουσκόνι.
Μην κάνεις το λάθος να διαλέξεις ποιά κυβέρνηση θα σε καταδικάσει στη δυστυχία.
Άμεση και ρεαλιστική λύση προς όφελος του λαού είναι μόνο η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, για να κατευθυνθεί η πάλη του λαού στην κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας. Το ΚΚΕ δεν θα σε πουλήσει. Δεν λέει ψέματα για να σου πάρει την ψήφο.
Διέξοδος και ανάπτυξη προς όφελος του λαού μπορεί να γίνει μόνο με την αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή τους χρέους με εργατική - λαϊκή εξουσία. Αυτό σημαίνει: Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να γίνουν πραγματικά αφεντικά της χώρας και του πλούτου που παράγουν, αφαιρώντας την εξουσία από τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους μεγαλέμπορους, εκλέγοντας αντιπροσώπους για τα όργανα της λαϊκής εξουσίας βιοπαλαιστές από τους χώρους δουλιάς, που δεν θα έχουν κανένα προνόμιο και θα είναι άμεσα ανακλητοί.
Κάνε τώρα ισχυρό το ΚΚΕ, ακόμα κι αν δεν συμφωνείς σε όλα μαζί του.
Έτσι θα καταδικάσεις τα βάρβαρα μέτρα που πήραν,
έτσι θα δοθεί από καλύτερες θέσεις η μάχη ενάντια στα χειρότερα που φέρνουν.
Έτσι δίνεις απάντηση και στα προεκλογικά πυροτεχνήματα της «δεξιάς» και της «αριστεράς».
Έτσι αντιμετωπίζεις τη νέα θύελλα που έρχεται.
Έτσι δίνεις ώθηση στη λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση
Για την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.